SANTAI CARA ISLAM

iluvislam

Selasa, 24 Februari 2009

AKU JUMPA KUCING

Malam tadi sebelum gi makan aku singgah opis sekejap ambik labtop yang aku tinggal petang tu.. masa nak naik tangga ke tingkat 2 di mana terletaknya opis tu, ada lah sekor makhluk ALLAH bernama anak kucing ni datang "miow..miow.." kat aku.. adoi.. tersentuh ati aku.. dalam ati aku kata "manalah mak bapak budak ni".. anak buah aku yang mmg duk kemaruk kucing tu pun terkinja2 nak anak kucing tu.. aku kesian jugak sbb anak kucing tu kecik lagi.. comey lak tuh.. muka dia macam anak kucing (dah tu.. muka apa lagi)..

pastu kakak aku pon kata " xper.. kita naik atas ambik biskut.. bagi dia makan" aku pon stuju jer la walaupun dalam ati aku ni duk kata "kucing makan ke biskut?" samapai kat atas, aku packing labtop aku cpt bersama broadbandnyer, dan kami turun balik ke bawah dgn tangan anak buah aku penuh dgn biskut jenama 'IKO'.

sampai ajer bawah, mmg betul jangkaan aku.. kucing tak makan biskut walaupun biskut tu berjenama sekali pun.. aku pon tolong jugak lah sumbat dalam mulut dia.. pon dia tak mau jugak.. last2 kami tinggal aje la dia kat situ.. sbb kami plan nak pi makan jauh sket malam ni.. tekak ni dah terasa2 mee goreng udang. udang dia, humang aihhh... sebesar ibu jari kaki pak cik aku yg aku panggil 'giant' tu. fuhhh...

tapi yg aku tak tahan, budak kucing tu ikut pulak dah sambil miow..miow.. aku cakap kat kakak aku.. "dia tau ke kita nak gi makan udang besar?" kakak aku senyum ajer.. nak tak nak kami terpaksa tinggal ajer anak kucing tu.. masalahnya dia ikut jugak.. sampai kat satu longkang tu, ada la penutup longkang yang macam grill tu.. selamba kucing dia ajer melangkah.. dah terkial2 kaki termasuk kat celah2 penutup longkang tu.. adoi.. budak kucing nih... menguji kesabaran sungguh..

last2 aku bawak la dia naik ke atas tempat parking keta kami tu.. dengan harapan, nanti dia boleh jalan sampai satu cafe yang tak jauh dr tempat tu.. aku nampak cafe tu buka.. masa bawak dia tu, aku tatang mcm minyak yang penuh.. huhu.. tapi.. cilako punyo anak kucing!.. dia gigit tangan aku.. tak kenang budi langsung.. huhu..

sampai kat atas, kat tempat kami parking keta tu, aku letak dia atas koridor.. anak buah aku ni plak sibuk nak tunggu anak kucing tu.. "auntie.. anak kucing ikut kita.. kita bawak balik ye auntie. Dia takut guruh. U'a (nama panggilan anak buah aku) ambik jaga dia ye.. nanti dia takut guruh.." ikut kan ati aku ni memang aku nak ambik jugak.. aku suka gak kucing nih.. lagi2 anak kucing.. comey.. Rasulullah pun suka kucing. Binatang kesayangan Rasulullah. Masa aku bagi seminar kat KL, ada sorang peserta aku cakap, "since i bela kucing kat rumah i cik Ran, rezeki i bertambah tau" .. hmm.. mungkin jugak.. sebab ayah aku pon penah cakap.. " Pero kucing ni baguh.. dio makhluk Tuhey jugok.. Rezeki kito rezeki dio.. banyok buleh pahalo kek gi".. tu la antara ayat-ayat cinta ayah aku. dia orang kelantan... but jiwa dan ideologi dia jauh berbeza dgn orang kelantan pure.. jauh sangat2 berbeza..

ok balik kat criter anak buah aku nak bawak balik anak kucing tu sebab bimbang anak kucing tu takut guruh.. aku pon cakap kat dia "elehhh.. awak tu kalau dgr guruh menjerit macam nampak hantu, ada hati nak jaga kucing takut guruh.." dia senyap ajer.. mengakui yg dia tu mmg takut guruh lebih dari anak kucing.. but satu benda yang aku respect budak ni adalah, aku nampak tokoh penyayang dan perihatin dia tu. sejak dia kecik lagi dah nampak. ada satu masa aku, n family kakak aku plus member korib aku nama 'IKO' gi holiday kat langkawi, dia terlekat gula2 jelly. punya la kuat dia melalak selepas gula2 tu dapat keluar dari kerongkong dia.. tetiba dia nampak sampah kat dalam keta yang belum buang.. dalam nangis2 ni dia sempat lagi cakap "tu sampah tak buang lagi!" dan lepas tu sambung nangis semula.. masa tu umur dia 3 tahun kalau x silap..huhu.. budak.. budak..

walaupun aku larang anak buah aku bawak balik anak kucing tu, sebenarnya dalam ati aku ni rasa kuat nak bawak balik jugak anak kucing tu. tapi disebabkan aku ni duduk rumah orang, tak mau la aku memandai2.. lagi pun kakak aku ni macam alergik sikit dgn kucing.. walaupun dia seorang penyayang..

aku terus teringat kat Izat.. baru petang tadi aku baca blog izat.. Izat suka kucing jugak.. suka kutip kucing jugak.. aku terfikir.. kalau Izat ada ni, nak ajer aku suruh dia ambik kucing tu bawak balik rumah dia macam yang dia selalu buat masa kecik2 dulu.. nak tak nak kami terpaksa tinggalkan anak kucing tu kat situ.. tersentuh jugak hati sensitip aku ni.. sedih.. napa lah mcm tu nasib anak kucing tu.. aku ingat aku ajer yang malang hidup kesepian.. rupanya ada lagi yang lebih malang dari aku..

dalam perjalanan ke tempat makan tu.. anak buah aku sibuk la duk pancing ibu dia supaya bawak balik anak kucing tu.. dan aku pulak.. bizi dengan lamunanku.. terfikirkan seseorang.. apa yang dia buat sekarang nih agaknyer..

Tiada ulasan:

HATI-HATI YANG BERSAMAKU

fevret film